Witamina D3 syntezowana jest poprzez kontakt skóry ze słońcem a także dostarczana z pożywieniem. Ze względu na styl życia i warunki pogodowe większość Polaków nie jest w stanie uzyskać odpowiedniej ilości witaminy D w wyniku ekspozycji na słońce. Pozostaje dostarczanie witaminy D z pożywieniem, jednak nie znam osoby, która spożywałaby codziennie zalecane 15 uq. Dlatego suplementacja witaminy D jest tak istotna. Witamina D pełni w naszym organizmie rozmaite funkcje, jednak przede wszystkim wpływa na poprawną mineralizacje kości a także funkcjonowanie układu odpornościowego. Możemy zauważyć to na bardzo ciekawych przypadkach w odniesieniu do chorób autoimmunologicznych. U wielu pacjentów z chorobą Hashimoto a także reumatoidalnym zapalaniem stawów występują niedobory, które po wyrównaniu skutkują wyciszeniem choroby i zmniejszeniem objawów. [1-3]
Kiedy warto suplementować witaminę D ?
- zawsze kiedy występują niedobory ( poniżej 30 ng/ml) – powinniśmy wykonywać oznaczenie metabolitu 25 OH we krwi.
- w sezonie od października do kwietnia, jeśli pracujemy w zamkniętych pomieszczeniach wtedy przez cały rok
- przy pracy na zmiany przez cały rok
Dawka powinna być ustalana indywidualnie w zależności od wieku, deficytu, masy ciała i ilości czasu spędzanego na słońcu [1,2].
Jakie mogą być objawy niedoborów witaminy D.
- osłabienie
- senność
- częste infekcje i przeziębienia
- obniżenie nastroju, objawy depresji
- zaostrzenie objawów niektórych jednostek chorobowych
Jaką formę witaminy D wybrać ?
Najlepiej przebadane są niewątpliwie leki, suplementy diety powinny zostać przebadane natomiast nadal nie jest to uregulowane w sposób obligatoryjny. Warto zatem zawsze kiedy jest to możliwe wybierać formę leku lub dokładnie sprawdzać certyfikaty firm produkujących dany suplement diety. Witamina D powinna być przyjmowana 1 dziennie z posiłkiem bogatotłuszczowym. Najlepszą konfiguracją jest przyjmowanie jej w towarzystwie witaminy K2MK7. Przyjmowanie obu substancji razem poprawia efektywność mineralizacji kości oraz zmniejsza proces kalcyfikacji naczyń. Nie zalecane jest jednak łączenie witaminy D z wapniem i dużymi ilościami błonnika[2].
Dawkowanie
Przed ustaleniem dawki warto wykonać oznaczenie stężenia 25(OH)D w surowicy krwi i z takim wynikiem udać się do lekarza, który dopasuje dawkę indywidualnie do potrzeb organizmu.
Istnieją jednak zalecenia, które są dopasowane do epidemiologicznych danych na temat niedoborów i stanowią bezpieczne dawki, które możemy wykorzystać i stosować na co dzień [1-3].
Zalecana dawka w suplementacji witaminy D [3].
Grupa wiekowa | Zalecana dawka |
Noworodki urodzone wcześniej niż w 32 tygodniu ciąży | 800 IU pod kontrolą stężenia 25(OH)D w surowicy krwi |
Noworodki urodzone w 33-36 tygodniu ciąży | 400 IU |
Noworodki urodzone w terminie i niemowlęta | |
0-6 miesięcy | 400 IU |
6-12 miesięcy | 400-600 IU w zależności od dawki spożytej z pokarmem |
Dzieci | |
1-10 lat | 600-1000 IU przez cały rok |
Młodzież i dorośli * 10-75 lat | 800-2000 IU w zależności od ekspozycji na słońce i masy ciała |
Osoby starsze po 75 roku życia | 2000-4000 IU przez cały rok |
*Młodzież i osoby dorosłe które przebywają codziennie na słońcu minimum 15 minut w godzinach pomiędzy 10 a 15 z odsłoniętymi przedramionami i podudziami bez kremu z filtrem powinni pokrywać swoje zapotrzebowanie na witaminę D, jednak stosowanie dodatkowej suplementacji jest bezpieczne i zalecane.
Osoby z nadmierną masą ciała powinny podwoić zalecaną dawkę witaminy D, lub dostosować ją do wyników badań oznaczenie stężenia 25(OH)D w surowicy krwi. Najlepszym rozwiązaniem jest zawsze oznaczenie stężenia witaminy D w organizmie i stosowanie indywidualnej dawki w odniesieniu do wyników. Czasami standardowe dawki mogą być niewystarczające lub zbyt duże [1-3].
TUTAJ możesz poczytać na temat witaminy D więcej https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34114758/
Bibliografia :
1.Wiśniewska A., Szypowska A.: The role of vitamin D in selected autoimmune diseases. Roczniki Państwowego Zakładu Higieny 2021, 72, 111-121
2. Kazimierska B.: Witamina D rola i znaczenie dla organizmu.
3. Rusińska A, Płudowski P. i wsp. Pediatria, nr 4 tom 15, 2018